Մարդու իրավունքների պաշտպանի ուսումնասիրությունները

Արթուր Հայրապետյան Ապրիլ 19, 2021

Այսօր պաշտոնական նամակով ԵԱՀԿ գործող նախագահին, ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահներին, ԵԽ և ՄԱԿ-ի մարդու իրավունքների հանձնակատարներին և միջազգային այլ մարմինների լրացուցիչ տվյալներ եմ ներկայացրել Ադրբեջանից գերիների վերադարձի հրատապության, իրական վիճակի, գերիների ու անհայտ կորածների, նրանց ընտանիքների իրավունքների պաշտպանության հարցերով:

Նամակում առաջնահերթ ցույց է տված, որ առկա է ընթացիկ, բաց զինված հակամարտություն (armed conflict): Միջազգային [մարդասիրական] իրավունքի տեսանկյունից սա նշանակում է, որ անկախ նրանից` 2020թ. նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությունից հետո են գերեվարվել, թե ոչ, նրանք կարգավիճակով գերի են և պետք է անհապաղ ազատ արձակվեն: Այս հարցը արհեստական ձգձգվում է՝ իրավական գործընթացների բացահայտ չարաշահմամբ, նրանց ներկայացնելով՝ իբրև ահաբեկիչներ ու անազատության մեջ պահելը, միջազգային կանոնների խախտմամբ, օգտագործելով՝ որպես պատիժ:

Մինչդեռ, սա ավտոմատ կիրառման ենթակա միջազգային գործողության համընդհանուր պահանջ է: Հակառակը կոպտորեն ոտնահարում է մարդու իրավունքների միջազգային պահանջները և միջազգային մարդասիրական իրավունքը, այդ թվում՝ Ժնևի 1949թ. երրորդ կոնվենցիան: Գերիների ազատ արձակումը և վերադարձը պետք է դիտարկվի բացառապես մարդու իրավունքների և մարդասիրական գործընթացի շրջանակում:

Հայաստանի մարդու իրավունքների պաշտպանի ուսումնասիրություններն ու բողոքների քննության արդյունքները շարունակաբար հաստատում են, որ ադրբեջանական իշխանությունները միջազգային պահանջների կոպիտ խախտմամբ արհեստական ձգձգում են հայկական կողմի գերիների ազատ արձակումը, դիտավորյալ չեն հայտնում գերիների իրական թիվը: Նրանք այս քաղաքականությամբ խախտում են գերիների իրավունքները, հոգեկան տառապանքներ են պատճառում

գերիների ու անհայտ կորածների ընտանիքներին, առաջացնում են լարվածություն հայ հասարակությունում:

Մարդու իրավունքների պաշտպանի աշխատակազմի հավաքագրած ապացույցները հաստատում են, որ Ադրբեջանում պահվող գերիների թիվն ավելի շատ է, քան ադրբեջանական իշխանությունները հաստատել են: Դա վերաբերում է նաև մինչև 2020թ. 44 գերիների վերադարձին:

Գերիների ազատ արձակման հարցի բացարձակ հրատապությունը պետք է դիտարկել նաև Ադրբեջանում հայատյացության ու թշնամանքի քաղաքականության համատեքստում, որը շարունակաբար քարոզվում է պետական մակարդակով։

Ուստի, հաշվի առնելով նշված միջազգային մարմինների մարդասիրական մանդատները և դերը մարդու իրավունքների (կյանքի իրավունքն առաջնահերթ) պաշտպանության հարցում` նրանց ներկայացվել են ՀՀ մարդու իրավունքների պաշտպանի` որպես անկախ հաստատության իրական վիճակի վերաբերյալ լրացուցիչ տվյալներ՝ բարձրացնելով գերիների ազատ արձակման ու վերադարձի ուղղությամբ վճռական միջոցներ ձեռնարկելու, խնդրի քաղաքականացումը դադարեցնելու հրատապ անհրաժեշտության հարց։

Արման Թաթոյան

ՀՀ մարդու իրավունքների պաշտպան

-----

Today, in an official letter to the OSCE Chairperson-in-Office, the OSCE Minsk Group Co-Chairs, the Council of Europe and the UN Commissioners for Human Rights and other international bodies, I provided additional information on the urgency of the return of Armenian captives from Azerbaijan, the real situation, the protection of their rights and missing persons.

The letter primarily indicates that there is an ongoing, open armed conflict. From the point of view of international [humanitarian] law, this means that regardless of whether or not they were taken prisoner after the November 9, 2020 tripartite declaration, they are prisoners of war, captives; they should be released immediately. This issue is artificially delayed by openly abusing legal processes, presenting them as terrorists and in violation of international rules, using detention as punishment.

All the while, this is a universal demand requirement for the implementation of international rulings to be applied automatically. The opposite grossly violates international human rights requirements and the international humanitarian law, including the 1949 1949 Geneva Convention. The release and return of prisoners should be considered solely in the context of the human rights and humanitarian processes.

The Human Rights Defender’s monitoring, as well as the results of the investigation of the complaints received continuously confirm that the Azerbaijani authorities, in gross violation of international requirements, artificially delay the release of the Armenian captives, and deliberately do not disclose the actual number of prisoners. With this policy, they are violating the rights of prisoners and causing mental sufferings to the families of the captives and the missing persons, as well as are causing tension in the Armenian society.

Evidence gathered by the Human Rights Defender's Office confirms that the number of captives held in Azerbaijan is higher than the Azerbaijani authorities have confirmed. This is in reference to the return of 44 captives in 2020.

The absolute urgency with respect to the issue of the release and return of captives must be considered in the context of the policy of hatred towards Armenians and animosity in Azerbaijan, which has been continually propagated at the state level.

Therefore, taking into account the humanitarian mandates of these international bodies and their role in human rights (the priority of right to life) protection, they were provided with additional information on the real situation, raising the urgent need to take decisive measures for the release and return of all captives.

Arman Tatoyan 

The Human Rights Defender of Armenia

Կիսվել