«Ինչքա՞ն զոհ տվեցինք, «Բրատսկի մագիլումը» տե՞ղ կա, հենց էնտեղից եմ գալիս, էս ի՞նչ ա կատարվել, հիմա էլ ի՞նչ, Արցա՞խ ա մնացալ, ազիզ ջան»

Արթուր Հայրապետյան Մայիս 05, 2021

Ստեփանակերտի հրապարակում՝ հայտնի «Պիտաչոկում», արցախցիներին հարցրինք, թե ինչպես են ապրում պատերազմից հետո։

«5-6 զոհ եմ տվալ՝ ախպերներ, հորքուրի, մորքուրի տղաներ, իմ տղան վիրավոր է։ Չեմ ասում՝ սոված ենք, հասցնում ենք ամեն ինչ, բայց էդ ցավը, էդ վիշտը կարում չենք մոռանանք»,- ասաց ստեփանակերտցի մի կին։ Մյուսն էլ, որ գալիս էր Ստեփանակերտի ընդարձակված, չափերով անհամեմատ մեծացած ու թարմ գերեզմաններով համալրված եղբայրական գերեզմանոցից, ցավով նշեց․ «Ինչքա՞ն զոհ տվեցինք, «Բրատսկի մագիլումը» տե՞ղ կա, հենց էնտեղից եմ գալիս, էս ի՞նչ ա կատարվել, հիմա էլ ի՞նչ, Արցա՞խ ա մնացալ, ազիզ ջան»։

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝ https://www.aravot.am/2021/05/05/1188894/

© 1998 - 2021 Առավոտ – Լուրեր Հայաստանից

Կիսվել