Ինձ թվում էր՝ Արթուրը շատ վշտացած կլինի պատերազմի անհաջող ելքից, զանգել էի, որ գոտեպնդեմ

Արթուր Հայրապետյան Օգոստոս 19, 2022

Մեր հաջորդ զրույցը 44-օրյա պատերազմից հետո էր: Ինձ թվում էր՝ Արթուրը շատ վշտացած կլինի պատերազմի անհաջող ելքից, զանգել էի, որ գոտեպնդեմ:

Բայց նա բարևի փոխարեն ասաց.

-Հուսամ՝ դուխդ տեղն է, չվախենաս, անդառնալի ոչինչ չի եղել: Էնքան կուզեի՝ դու քո աչքերով տեսնեիր, թե մենք ոնց էինք դաս տալիս ադրբեջանցի զինվորներին ու սպաներին: Ես եկել էի Արթիկ, որ տուֆ քար տանեմ դիրքերը ամրացնելու համար: Առավոտյան պիտի քարերը բարձած մեքենայով գնայի Արցախ, մեկ էլ՝ հրամանատարը զանգեց, թե՝ ադրբեջանցիները հարձակվել են: Մինչև տեղ հասա, մեր դիրքը գրավել էին: Կայծակնային գրոհով հետ վերցրինք: Հետո ադրբեջանցիները ինչ ահռելի ուժերով էլ եկան, չկարողացան առաջ շարժվել: Ջարդվեցին ու փախան, ջարդվեցին ու փախան: 120 զոհ ունեցան: Վիրավորների թիվն էլ չեմ ասում…

Մենք ավելի ծանր օրեր ենք ունեցել, բայց ոտքի ենք կանգնել, շարժվել ենք առաջ…

Այս տարեսկզբին ես կրկին զանգեցի Արթուրին:

-40 աստիճան տաքություն ունեմ , բայց հենց նոր իմացա, որ մեր դիրքի վրա հարձակում է եղել, հագնվում եմ, որ գնամ սահման:

-40 աստիճան տաքությունով՝ ո՞նց ես գնալու սահման:

-Ասում եմ՝ դիրքի վրա հարձակում է եղել,- զրույցը եզրափակեց Արթուրն ու գնաց դիրքեր:

Վերջերս Արթուրի ամենամեծ երազանքն իրականացավ՝ նա դարձավ սպա, դասակի հրամանատար:

-Բազմաթիվ նոր դիրքեր ենք կառուցել: Իմ դիրքն ամենաբարձրն է: Ես հիմա դասակի հրամանատար եմ: Յուրաքանչյուր հայ տղամարդու մեջ հայրենիքի համար մեռնելու պատրաստ առյուծ կա: Հրամանատարի պարտքն է արթնացնել այդ առյուծին: Իր զինվորների սրտի ու մտքի մեջ մեխել, որ Հայրենիքից թանկ ոչինչ չկա: Էդ ժամանակ ոչ մի թիզ Հայրենիք օտարի ձեռքում չի մնա:

Ես հավատում եմ լեյտենանտ Արթուր Համբարձումյանին: Ուզում եմ՝ դուք էլ հավատաք:

ակնարկն ամբողջությամբ կարդացեք այստեղ http://www.hayzinvor.am/98900.html

Կիսվել