...զավեշտ է` մարդու համար, կանխահաս մահն անուղղելի ավարտ է...
Շունը, որ շուն ա, թուլայա ուզում, աշխարհի վրա ապրել, ստեղծել, պայքարել, ազատություն ա ուզում, երջանկանալ... շունը, որ շուն ա, գոնե հավատարիմ ա, իր տարածքը իր տարաքծն ա, չի թողնի թաթը դնեն` իրենով անեն... բա ու՞ր կորավ մարդը, որ ոչ շուն ա, ոչ մարդ, բայց չգիտես ինչու հաչում ա, ոսկոր գողանում։
Քեզ քո Հայրենիքից զրկում է անհայրենիքը, իսկ դու չես դադարում հպարտ լինել, քանի որ ասել էին` հպարտ ես....
Արժանապատվություն է պետք, հպարտ լինելով կզեցիք ու ճորտացաք թշնամու առաջ։
Մարդու մեջ մարդուն սպանել են, թողել են, որ տառապի։ Հիմա ես որտեղի՞ց գտնեմ մարդուն, որ Մարդ մնա գոնե...
Արթուր Հայրապետյան