Մենք պետության արժեքը չենք գիտակցում. երազել ենք սիրում
Արթուր Հայրապետյան Մայիս 15, 2021
Ամեն մարդ իր անձնական դարդին։
Ինչո՞ւ է այսպես, որովհետեւ մենք պետության արժեքը չենք գիտակցում։ Մենք միայն պետության մասին երազել ենք սիրում։
Թմբիր մեջ ենք խրված։
Թշնամին արդեն քանի օր է մեր տարածքում է, բայց քանի որ մեզ դեռ չի հասել, մենք կարող ենք հանդուրժել թշնամուն, որովհետեւ ներքին թշնամու բոլոր ցանկություններն ու գործողությունները կուլ ենք տվել։ Այսպես անտարբեր շարունակելու դեպքում մենք ինչպես որ զոհերը դարձան սովորական, համակերպվեցինք ցավի հետ, հետո մեր գերիները, որ մինչ օրս թշնամիների ձեռամբ պահվում են, ու Աստված գիտի ինչ օրի են, շարունակում ենք հանդուրժել ու ստրկաբար ապրել.... դրա համար էլ ԻՔականներով վրա կտան, ու մենք գլխիկոր, տանջահար, անգամ չենք էլ հակադարձի, որովհետեւ մեզ թմրեցրել են, որ վաղը պետության մասին երազենք։
Խեղճության ու ստրկամտության սինդրո՞մ, թե՞ գերադասեցինք արժանապատվությունից վեր դասել` խելքը, միտքը, որ տրված է տրամաբանելու, խորհելու, գործելու, լավը վատից տարանջատելու.....
Արթուր Հայրապետյան
Կիսվել
