,,Այն մարդը, որ լաց չի լինում աշխարհի վշտի համար, նա ավելի ստոր է, քան աղբը, որի վրայով քայլում է, որովհետև աղբը դեռ սնում է սերմը, արմատը, ծիլը և ծաղիկը, իսկ առանց խղճի և կարեկցանքի մարդու հոգին մերկ է, ոչինչ չի կարող սնուցել, բացառության անբարտավանության, որը, ի վերջո, կարող է մարդուն առաջնորդել սպանության, կամ նույնիսկ մարդկային կյանքի սպանության,,
<<ՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ԿԱՏԱԿԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ>>- ից Վ.ԻԼՅԱՄ ՍԱՐՈՅԱՆ
Սիլվա Յուզբաշյանի Ֆբ էջից